บันทึกสะท้อนคิดประจำวันพุธที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ 2558

          วันนี้ทำงานด้วยความเหนื่อยล้าไม่ได้เป็นเพราะเด็กซนหรือว่างานมีปัญหานะคะ แต่เป็นเพราะอากาศที่ร้อนแดดแรงมากฝนก็ไม่ตกมาหลายวันเด็กๆก็เล่นจนเหงื่อท่วมตัว แต่เด็กก็ตั้งใจทำกิจกรรมต่างๆที่คุณครูจัดเตรียมไว้เป็นอย่างดี หลังจากเด็กๆทานข้าวเสร็จก็เป็นเวลานอนกลางวันดิฉันรู้สึกสงสารเด็กๆมากเพราะอากาศร้อยมากเด็กนักเรียนก็มากันเยอะมากวันนี้มา 27 คน แต่พัดลมมีแค่ 3 ตัว พัดลมพัดไม่ทั่วถึงทำให้เด็กร้อนมากนอนได้ไม่นานก็ตื่น ดิฉันแก้ปัญหาโดยการเปิดประตูและหน้าต่างในห้องทุกบานเพื่อให้ลมจากข้างนอกพัดเข้ามาและให้อากาศถ่ายเท ส่วนการแก้ปัญหาระยะยาวคือดิฉันแจ้งกับหัวหน้าศูนย์เพื่อขอพัดลมเพิ่มอีก 2 ตัวคะจะได้ช่วยคลายร้อนให้เด็กๆได้บ้างคะ