บันทึกสะท้อนคิดประจำวันศุกร์ที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ 2558

          วันศุกร์แล้ว เย้ๆๆ เด็กนักเรียนหลายคนดีใจที่คุณครูบอกว่าวันนี้เป็นวันศุกร์เพราะวันพรุ่งนี้จะได้หยุดถึง 2 วัน คือวันเสาร์และวันอาทิตย์ เด็กนักเรียนหลายคนบอกว่าคุณพ่อคุณแม่จะพาไปเที่ยว วันนี้เด็กนักเรียนจึงทำกิจกรรมร่วมกับคุณครูอย่างสนุกสนาน วันนี้มีอุบัติเหตุเกิดขึ้นขณะที่ให้เด็กๆทำกิจกรรมกลางแจ้ง ดิฉันให้เด็กนักเรียนเล่นเครื่องเล่นสนามตามที่ตนเองชื่นชอบแต่น้องไม้เอาก้อนหินมาโยนเล่นโดยที่ดิฉันไม่ทันสังเกตุเห็น น้องไม้โยนก้อนหินไปโดนหัวของน้องแคมป์ทำให้หัวโนปูดขึ้นมาทันที ดิฉันมองเห็นก็ห้ามไม่ทันแล้ว เลยพาน้องแคมป์ไปปฐมพยาบาลล้างแผลและทายาแต่น้องแคมป์ไม่ร้องไหเลย แต่กลายเป็นน้องไม้ที่ร้องไห้แทนเพราะกลัวคุณครูทำโทษ หลังจากที่ทายาให้น้องแคมป์แล้วดิฉันจึงเรียกน้องไม้มาถามถึงสาเหตุว่าทำไมถึงเอาก้อนหินมาโยนเล่นพร้อมทั่งตักเตือนว่าไม่ให้ทำแบบนี้อีก น้องไม้ก็สัญญาว่าจะไม่ทำอีกแล้วและให้มาขอโทษน้องแคมป์ด้วย ดิฉันทำโทษน้องไม้โดยไม่ให้ดาวน้องไม้ก่อนกลับบ้านคะ

บันทึกสะท้อนคิดประจำวันพฤหัสบดีที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ 2558

         วันนี้อากาศร้อนมากลมแรงเหมือนเมื่อวาน ดิฉันพาเด็กๆทำกิจกรรมอยู่ในห้องเรียนเหงื่อโชกไปทั้งตัวทั้งครูและเด็กๆ แต่ก็ต้องอดทนเพราะเป็นหน้าที่ วันนี้เด็กนักเรียนมาน้อยกว่าเมื่อวานเพราะหลายคนไม่สบายส่วนมากจะเป็นไข้หวัดเพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย เด็กทุกคนตั้งใจทำกิจกรรมดีวันนี้จึงไม่พบว่ามีปัญหาอะไรคะ

บันทึกสะท้อนคิดประจำวันพุธที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ 2558

          วันนี้ทำงานด้วยความเหนื่อยล้าไม่ได้เป็นเพราะเด็กซนหรือว่างานมีปัญหานะคะ แต่เป็นเพราะอากาศที่ร้อนแดดแรงมากฝนก็ไม่ตกมาหลายวันเด็กๆก็เล่นจนเหงื่อท่วมตัว แต่เด็กก็ตั้งใจทำกิจกรรมต่างๆที่คุณครูจัดเตรียมไว้เป็นอย่างดี หลังจากเด็กๆทานข้าวเสร็จก็เป็นเวลานอนกลางวันดิฉันรู้สึกสงสารเด็กๆมากเพราะอากาศร้อยมากเด็กนักเรียนก็มากันเยอะมากวันนี้มา 27 คน แต่พัดลมมีแค่ 3 ตัว พัดลมพัดไม่ทั่วถึงทำให้เด็กร้อนมากนอนได้ไม่นานก็ตื่น ดิฉันแก้ปัญหาโดยการเปิดประตูและหน้าต่างในห้องทุกบานเพื่อให้ลมจากข้างนอกพัดเข้ามาและให้อากาศถ่ายเท ส่วนการแก้ปัญหาระยะยาวคือดิฉันแจ้งกับหัวหน้าศูนย์เพื่อขอพัดลมเพิ่มอีก 2 ตัวคะจะได้ช่วยคลายร้อนให้เด็กๆได้บ้างคะ